Mungkin itulah bunga harapan yang mekar di hati Dato’ Dr. Ahmad Khamal Abdullah, karyawan tamu UPM kini Sasterawan Negara yang ke-11 menyambut kedatangan kami berenam (pastinya kami bukan peneroka daerah Sabak Bernam).
Tambah menggamit kenangan, apabila saya dan saudara Shahkang memilih untuk duduk bersila berhadapannya persis murid sekolah pondok menadah ilmu dari tok guru.
Dari taaruf ringkas bersama beliau, sedikit sebanyak menjawab persoalan yang terbuku di hati mengenai pemilihan kosa kata bahasa Jawa dalam beberapa puisi beliau. Beliau berdarah Minang dan Jawa, dan terserlah menerusi tutur kata beliau yang lemah lembut dan halus. Antara sajak beliau yang dikenali ramai ialah Jangan Berduka Malaysiaku…
Kubebat tanganku yang luka
kubebat dadamu yang luka
kubebat bahumu yang luka
kubebat pipimu yang luka
kugiring matamu yang duka
kuiring lagumu yang duka
kusaring cumbumu yang duka…
Ada tembang pilu sang nelayan
ada tempang lagu petani kemarau
mencari kasih di sudut hati
suaranya serak dan parau.
Tak lengkap rasanya tanpa melihat-lihat koleksi kutub khanah di pejabat beliau ini. Di atasnya terdapat beberapa hasil seni karya Dato’ KEMALA sendiri. Bukan sahaja menempatkan beberapa karya beliau, bahkan puisi-puisi seantero dunia dalam beberapa bahasa termasuklah sebuah antologi puisi mengenai Palestin dalam bahasa Arab.
Terlanjur berbicara mengenai puisi, beliau meluahkan kegusaran terhadap nasib puisi dan penyair tempatan apabila tiada lagi penganjuran acara Pengucapan Puisi Dunia Kuala Lumpur.
Berbicara seputar isu semasa pula, beliau berhasrat untuk menghidupkan gagasan NUMERA (Nusantara Melayu Raya) dari semangat Melayu Raya cetusan Ibrahim Yaacob bagi mendepani cabaran zaman yang begitu menghakis jati diri kita.
Sesekali beliau bercerita mengenai pengalaman peribadi, antaranya kenangan bersama allahyarham bondanya yang kerap bercerita kepada beliau saban malam. Beliau banyak menitipkan nasihat kepada kami, yang bakal memimpin masyarakat dan negara kelak.
Terima kasih Dato’ KEMALA kerana sudi menerima kami sebagai tamu, bahkan membayar belanja makan kami sedang Dato’ masih berpuasa. Terima kasih sekali juga atas buah tangan, antologi puisi Dampak 70 yang Dato’ hadiahkan.